Ontwikkeling van Myopie bij kinderen
Onlangs verscheen in het blad Nature een artikel over de ontwikkeling van myopie, in de volksmond: bijziendheid genoemd, je ziet dichtbij wel scherp, in de verte niet.
Myopie lijkt epidemie-achtige vormen aan te nemen bij kinderen en jong volwassenen. Bijvoorbeeld in Azië, in het zuiden van de provincie Guangzhou, moest het belangrijkste oogziekenhuis uitbreiden omdat het de toenemende patiëntenstroom niet meer aan kon. Azië is in de greep van de enorme stijging van mensen met myopie. En ook in andere delen van de wereld zijn deze ontwikkelingen zichtbaar.
Zestig jaar geleden had 10-20% van de Chinese bevolking myopie, vandaag de dag heeft 90% van de tieners en jong volwassenen daar last van bijziendheid. In Seoul is dit zelfs 96.5% bij 19 jarige studenten. Ook in andere delen van de wereld zien ze deze enorme stijgingen, o.a. in Amerika en Europa. De verwachting is dat aan het einde van dit decennia, een derde tot de helft van de tieners en jong volwassenen last heeft van bijziendheid, daarmee lijkt dit dus een epidemie te worden.
Het moeilijke hieraan is ook nog dat het wel te corrigeren is met een bril, contactlenzen of een operatie, maar dat je het probleem niet oplost: namelijk een oog wat langzaamaan steeds langer wordt, waardoor het brandpunt steeds verder voor het netvlies valt, wat meer en meer myopie oplevert. Daarbij zorgt de groei van je oog ervoor dat de lagen in je oog steeds dunner worden, wat netvliesproblemen, cataract (staar) glaucoom en soms zelfs blindheid kan veroorzaken.
In de jaren zestig werd myopie nog helemaal toegeschreven aan erfelijkheid, toen werd ontdekt dat je dit gen met je meedraagt. Maar nu, tientallen jaren later is wel duidelijk dat niet alleen het gen zorgt voor deze stijging myopie onder de wereldbevolking. Als het alleen in het gen zou zitten, zou de stijging niet zo explosief zijn als nu het geval is. Dus zijn diverse onderzoekers op zoek gegaan naar de oorzaken van deze explosieve groei.
Al 400 jaar geleden dacht de Optiek expert Johannes Kepler na veel onderzoek dat (te) dicht op je boek zitten niet goed voor je ogen is. Hij ontwikkelde destijds zelf een hoofdsteun waardoor je niet te dicht op je boek zat als je las. Waar dit altijd werd afgedaan als een broodje aap verhaal, bleek het nu niet zo’n grote fabel als men dacht. Ook blijkt dat leefomgevingen van invloed zijn.
Er was 1 grote boosdoener duidelijk: lezen van boeken. Al in 1990 waren er bijvoorbeeld in Israël jongeren welke een religieuze studie deden en daarvoor dagelijks vele uren in boeken lazen, zij hadden een veel hogere sterkte nodig dan dezelfde jongeren die minder lazen. Biologisch gezien is de verklaring plausibel dat een oogbol langer wordt als er meer dichtbij wordt gewerkt en dit is een onomkeerbaar proces.
Begin 2000 zijn onderzoekers verder gegaan met dit onderzoek, want naast het lezen waren er meer facetten bijgekomen bij kinderen en jongeren: er wordt meer televisie gekeken en de computer was in opkomst. Op diverse plaatsen in de wereld is gekeken naar de verbanden tussen myopie en (veel) lezen en kijken op korte afstand. Er zijn resultaten vergeleken tussen studerende jongeren en de tijd die ze spenderen aan huiswerk in boeken en op beeldschermen. In Shanghai is dat 14 uur per week, in Groot Brittannië 5 uur en in Amerika 6 uur. Het was duidelijk dat de studerende jongeren uit Shanghai meer last van myopie kregen. Maar daarmee waren ze er nog niet uit, er moest meer zijn.
Want er is ook duidelijk ge
worden bij een ander onderzoek in Californië, dat kinderen die meer buiten spelen, minder last hebben van de ontwikkeling van myopie t.o.v. kinderen die meer binnen zijn. Dus meer en meer bleek dat (natuurlijk) licht ook een belangrijke rol speelt. Nu was er nog een verklaring nodig, voor de ontdekking dat licht de ontwikkeling van myopie tegengaat. De hypothese is dat licht de opname van dopamine in het netvlies bevorderd. Dopamine wordt normaal aangemaakt door onze dagelijkse cyclus, maar door het gebrek aan natuurlijk licht, wordt deze cyclus verstoord en dit heeft gevolgen voor de groei van het oog.
Er was wezenlijk verschil tussen kinderen wereldwijd die 2 uur per dag buiten waren en kinderen die 1.5 uur per dag buiten waren en de andere tijd doorbrachten op een tablet/computer/met televisie kijken.
Nu er meer bekend is geworden over de invloed van de dagbesteding van kinderen op myopie, is wereldwijd preventie gestart. In Singapore worden door een promotieprogramma kinderen en jongeren gestimuleerd meer buiten te zijn. Een nog sterker effect was meetbaar in Taiwan, waar in samenwerking met scholen kinderen meer naar buiten gingen. En in China zijn er plannen voor klaslokalen met meer natuurlijke lichtinval.
Het onderzoek is duidelijk! Laten we ook in Nederland onze kinderen stimuleren meer buiten te zijn, niet meer dan 30 minuten per dag een tablet te gebruiken en daarbij voldoende afstand te houden ( > 30 cm) ! We verkopen graag (kinder)brillen bij Eyelove, maar we zijn ons ook bewust van onze verantwoordelijkheid bij de opvoeding van (onze) kinderen.
Annemieke,
Sinds 2000 werkzaam in de optiek, ondermeer als opticien. Werkt sinds de start bij Eyelove Brillen, nu met veel plezier als Operationeel Manager.
